ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ, Βιτσέντζος Κορνάρος


Κι έπαψεν η ξεφάντωση και πέρασεν η ώρα,
και καθενείς στο σπίτι του επήγε εκεί στη χώρα. 
Κι ο Ρήγας βάνει λογισμόν πολλά βαριά τον πιάνει,
ίντα 'ναι κι ο τραγουδιστής τση νύκτας δεν εφάνη.
Και μ' άλλον τρόπο εβάλθηκε, ποιος είναι να κατέχει,
κι ώστε να μάθει και να ειδεί, μεγάλην έγνοια έχει.
Κια πιάνει, μιαν αργατινή δέκα από την Αυλή του,
όπε πλερώνονταν καλά να βλέπουν το κορμί του.
Λέγει τους πιάστε τ' άρματα χωστά και μη μιλείτε,
κι αμέτε σε παραχωστό κρυφά, και φυλαχτείτε.
Κι αν έρθει αυτός που τραγουδεί και παίζει το λαγούτο,
γρήγορα φέρετέ τον ε εις το παλάτι ετούτο.
Κινού, και πάσιν το ζικιό κ' οι δέκα αρματωμένοι
Καθένας το Ρωτόκριτο ήστεκεν κι ανιμένει.
Κι εις ώραν ολιγούτσικην, οπού 'σατε χωσμένοι 
θωρούνε μ' ένα σύντροφο αξάφνου και προβαίνει.
Κι αρχίζει πάλι το σκοπό το γλυκοζαχαρένιο,
κ' εκτύπαε το λαγούτο του, σαν το 'χε μαθημένο.
Τότες, από το χάλασμα εβγαίνουν οι νατρειωμένοι
κι ως είδεν ο Ερωτόκριτος σκολάζει και σωπαίνει.
Και το λαγούτο εσκόρπισε εις εκατό κομμάτια,
να μην τον - εγνωρίσουνε εκείνα τα ξένα μάτια...
Να μην τον - εγνωρίσουνε εκείνα τα ξένα μάτια...



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Το βάλς των λουλουδιών~Eugen Doga...Grammofon.

ΑΣΤΕ ΜΕ ΜΟΝΟ, Λουίς Θερνούδα