Σκέψεις, Μουσική και ... Άλλα...

ΑΣΤΕ ΜΕ ΜΟΝΟ Η μια αλήθεια έχει το χρώμα της στάχτης, η άλλη αυτό του πλανήτη. Όμως όλες οι αλήθειες από τη γη ως τη γη δεν αξίζουν όσο εκείνη η αλήθεια που δεν έχει το χρώμα τους, που αγνοεί πως ο άνθρωπος γίνεται χιόνι.

Με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και μας αναστατώνουν τη ψυχή, χρειάζεται να  ξεφεύγει ο νους και να ενώνεται με τη μαγεία και το όνειρο εικόνων με τη συνοδεία μουσικής που μας γαληνεύει. Ας ξεπεράσουμε τις δυσκολίες που μας δημιουργεί η πεζή πραγματικότητα, γεμίζοντας λίγες στιγμές από τη ζωή μας με τους ήχους και τα χρώματα των λουλουδιών! Α.Χ.

Γράφει η Αργυρώ Χ. "Παιδιά της Ελλάδος παιδιά", ένα τραγούδι με τη Σοφία Βέμπο, αφιερωμένο σε εκείνους που πολέμησαν στα χιονισμένα βουνά της Αλβανίας το 1940. Ένα τραγούδι προς τιμήν εκείνων που πολέμησαν κάτω από αντίξοες συνθήκες εναντίον των δυνάμεων του Άξονα, χωρίς να υπολογίσουν τη ζωής τους.

Το  Dernière Danse, δηλαδή  " Τελευταίος χορός το οποίο ερμηνεύει με την εξωτική  φωνή της η  Indila, είναι ένα υπέροχο τραγούδι που σε μαγεύει, από τη πρώτη στιγμή που το ακούς ! Ο αγώνας του ανθρώπου για μια θέση στον ήλιο...  Α.Χ.

Prisoner Of The Road, Sivert Høyem Όταν θα φύγω θα φύγω μόνος Δεν υπάρχει κανείς ποτέ να επαγρυπνά για μένα Μόνο ο ήλιος τη δική μου λεπτή σκιά Και ο άνεμος έξω ανάμεσα στα δέντρα

Η αγάπη για τα βιβλία, ως στάση ζωής. Γράφει η Αργυρώ Χ. Οι αναζητήσεις μου στο κυβερνοχώρο με οδήγησαν στην εύρεση ενός βίντεο, με κινούμενα σχέδια, το οποίο διηγείται, με τρόπο  ευρηματικό, γλαφυρό και διασκεδαστικό, την ιστορία ενός ανθρώπου που καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής του αγάπησε  τα βιβλία με πάθος. Που σύμφωνα με τον Edmund Burke (1729-1797), Βρετανό πολιτικό και φιλόσοφο : "Το μεγαλύτερο χάρισμα είναι το πάθος για το διάβασμα".